Gülün Kokusu Var/dı

Gülün adı hâlâ var ama kokusu yok. 

Oysa ki isminin de resminin de kokması lazımdı. 

İsmine ve resmine bile gerek yoktu aslında. 

Aklıma her geldiğinde, gönlüme her düştüğünde kokunun gelmesi lazımdı. 

Gülün kokusu vardı. 

Çok kısa bir zaman. 

Bütün bir ömrü o kısacık zaman hatırına yaşamak ne kadar zor. 

O kokuyu bir ömür taşımak ne kadar zor. 

Gülün kokusu vardı. 

Bir düş kurduran,

Uçsuz bucaksız bahçeler,

Milyonlarca gül,

Sonsuz gül, ölene kadar gül. 

Burası cennetti.

Gülün kokusu vardı. 

Ben dünyaya geldim ve çocuktum. 

Bir gülü kokladım,

Başım döndü. 

Dünya bunun içinmiş meğer

 

Bir koku hatırına yaşamak... 

Gülün kokusu var/dı.

Büyüdüm. 

Artık ondan mahrum yaşıyorum

Ama seni arıyorum.