Affedilmeyen

Genç çocuk sahneye çağrılıyor,
Hiç kimsenin izlemeyeceği bu oyuna dahil oluyor.

Merdivenler tırabzansız,
Oturarak iniyor korkusundan.

İçinden bir ses ona yaşa diyor.
Genç çocuk işte bu yüzden yaşamak istiyor.

------------------------------------------------------------

Genç çocuk yalınayak ve temkinli.
Yeni doğmuş bütün insanlar gibi.

Sahne karanlık,
Güneş batık.

Bir sandalye buluyor ve onu ensesinden sürüklüyor.
Genç çocuk oyunun kurallarını öğreniyor.

--------------------------------------------------------------

Genç çocuk sandalyeyi affediyor.
İradesi, ayaklarına güç veriyor.

Affedilmeyen bir tek o var bu sahnede.
Artık oynamak zorunda bu oyunu istemese de.

Perde kapanıyor,
Genç çocuk zamanla içine kapanıyor.

---------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------

Genç adam yapayalnız.
Elindeki bıçakla, bir resim çizmeye başlıyor.

Bu duvarlar artık onun.
O ise kimsenin.

Kendi kendisine bir yemin ediyor,
Genç adam ölmek istemiyor.

--------------------------------------------------------------

Genç adam düşüncelerinden mahrum.
Güneşi ise hiç hatırlamıyor.

Bir pencere, dört köşeli,
Çiziyor titreyen ellerle.

Zaman tozlanıyor,
Genç adamın üstü başı tozlanıyor.

----------------------------------------------------------

Genç adam arta kalan zamanlarda,
Umutlarını duvara yazıyor.

Kendisine verilmiş kırmızı bir mürekkeple.
Ve elleriyle tutuyor parmaklarını.

Mürekkep tükeniyor, umutlar duvarlara sıçrıyor.
Genç adamın canı çok acıyor.

----------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------

Yaşlı adam, bu acılı adam,
Bu savaşı kazanamayacağını anlıyor.

Savaşmadı, bile bile savaştırıldı.
Artık ne fark eder?

Bunca geçen zamanın ardından,
Yaşlı adam pişmanlık içinde ölmeye hazırlanıyor.

----------------------------------------------------------

Yaşlı adam pencereyi bitiriyor,
Ani bir rüzgâr ve kapı açılıyor.

Sahneye doğru emekleyen genç bir çocuk.
Ne olduğunu bilmeyen, affedilmeyen.

Pencere açılıyor, güneş içeri giriyor.
Yaşlı adam, kapıyı içeriden kilitliyor.

---------------------------------------------------------

Yaşlı adam güneşe ensesinden yakalanıyor.
Elini, yüzünü, vücudunu ışığına sürüyor.

Yorgun bir adam artık, aldırmayan
Ölmüş bir adam artık, affedilmeyen

Anahtarı sıkıca tutup tozlanmış elleriyle,
Yaşlı adam yeminini bozuyor.

---------------------------------------------------------